‫بازی Battlefield Hardline یک زیر شاخه و بازی فرعی از سری شوتر پر آوازه شرکت EA یعنی Battlefield است، که این بار شاهد حال و هوایی جنایی پلیسی به جای جبهه‌های جنگ در آن هستیم. مطمئناً بسیاری از ما در مواقعی که اسم بتلفیلد را می‌شنویم به یاد میدان‌های بسیار بزرگ و وسیع جنگ بین چند کشور می افتیم، اما در این عنوان شاهد سنت شکنی کامل این شرکت و تبدیل میدان‌های بزرگ جنگ به مبارزات جنایی بودیم.در واقع این نسخه، هیچ ارتباطی با نسخه‌های پیشین این سری ندارد، و تنها نام بتلفیلد را به یدک می‌کشد. من هم از زاویه‌ای نو به بررسی این بازی می‌پردازم، و تنها در موضوعات فنی چون گرافیک گریزی به پیشرفت‌ها و پسرفت‌ها نسبت به نسخه‌های پیشین خواهم زد.

داستان Battlefield Hardline به طور کلی به نبرد پلیس با گروه‌های خلافکاری که عمدتاً مواد فروش هستند می‌پردازد. شما نیز در نقش نیکولاس مدوزا، یکی از مأمورین پلیس شهر بزرگ میامی به انجام مأموریت های مختلف می‌پردازید، البته در ابتدای بازی نیکولاس به عنوان یک زندانی حضور داشت!. همین موضوع باعث ایجاد سوالاتی در ذهن گیمر از قبیل دلیل دستگیری نیکولا و… می‌شوند که در طول روند جلو روی بازی به جواب هر یک خواهید رسید. شخصیت‌های تأثیر گذار دیگری نیز در داستان وجود دارند که از جمله آن‌ها می‌توان به کارگاه زن خشن و بد اخلاق Khai Minh Dao، تایسون لچفورد و مارکوس بورن اشاره کرد.

داستان بازی به غیر از تحول در موضوعش، یا تغییرات گسترده‌ای نیز در روایت مواجه شده است و این بخش به کارگردانی ایان میلهام، روایتی سریالی و اپیزودیک دارد. میلهام که در کارنامه‌اش کارگردانی هنری عناوین موفق مختلفی چون Dead Space 2 را دارد، در این بازی نیز سعی در ارائه یک داستان جنایی جذاب و گیرا دارد. داستانی که جنبه‌های مختلفی از درام، خشم، هیجان و گاه‌گاه کمدی را در ده قسمت در خود جای داده است. جالب اینجاست که اگر از بازی خارج شوید، مانند سریال‌های تلویزیونی اتفاق‌های آینده را مشاهده خواهید کرد، عکس همین موضوع در ورود دوباره‌تان به بازی اتفاق می افتد.

گیم پلی بازی Battlefield Hardline بسیار متفاوت‌تر از نسخه‌های پیشین و تا حد زیادی واقع‌گرایانه طراحی شده است. شما در این بازی نباید بیش از با خلاف کارها به جنگ بپردازید، بلکه به راحتی می‌توانید در بسیاری از مواقع با نشان دادن نشان پلیسی‌تان به یک باره آن ها را به راحت‌ترین شکل و بدون هیچ گونه مبارزه‌ای دستگیر کنید، این موضوع از دیدگاه EA تا حدی از اهمیت برخوردار است که با دادن ایکس پی شما را به انجام این کار ترغیب می‌کند، البته در بعضی از مواقع مجبور به شلیک می‌شوید زیرا خلاف‌کاران به سمت شما حمله‌ور خواهند شد که در کنار هوش مصنوعی دشمنان بازی، شاهد هیچ گونه راحتی در مبارزه با آن‌ها نخواهیم بود. همچنین ایده‌های جدید دیگری نیز مانند پرت کردن حواس دشمن با پرتاب اشیا مختلف و… به این عنوان اضافه شده‌اند که هر کدام به نوبه خود بیش از پیش در جذابیت بازی تأثیر گذار واقع می‌شوند.

گستردگی محیطی بازی با توجه با روند آن در ده مرحله و مکان طراحی شده است، شما به عنوان یک پلیس همیشه باید به جمع کردن مدارک و نشانه‌ها بپردازید. به همین منظور یک قابلیت جدید به بازی اضافه شده است که توسط آن می‌توانید محیط را اسکن کرده و به جمع آوری مدارک بپردازید.

گرافیک بازی بر خلاف نسخه‌های پیشینش که هرکدام جزو برترین‌های نسلشان بودند، آن طور که باید راضی‌مان نکرد. تنها عوامل مثبتی که از این بخش می‌توان نام برد طراحی زنده و پر جزئیات چهره‌ها و نورپردازی فوق‌العاده است. افکت‌های طبیعی دیگر نیز مانند انفجار اصلاً خوب طراحی نشده‌اند و هر کدام بیش از دیگری تک ذوق می‌زنند. کیفیت بافت‌ها و تکستچر ها 2 نیز اصلاً راضی‌مان نکرد. در کل تنها پیشرفتی که این بازی از نظر فنی نسبت به قبل داشته طراحی چهره کاراکتر هاست. موسیقی و صدا گذاری بازی نیز در حد قابل قبولی است، اما نمی‌توان صفت شاهکار را برایش به کار برد. تنها نمی‌توان از آن ایراد گرفت، از طرفی دیگر گفتن نقاط قوتش نیز بسیار سخت است.

به تلفید هاردلاین یک بازی متفاوت از این سری پر آوازه بود که با سبکی جدید و استدیویی بیگانه ساخته شد. از این بازی به هیچ عنوان نمی‌توان به عنوان یک شاهکار یاد کرد، ولی تجربه‌اش خالی از لطف نیست.